Zavidna karijera našeg proslavljenog reditelja Emira Kusturice počela je još u srednjoj školi kada je nagrađivan za kratke filmove. Posle toga je sve istorija. Iako se čini da je iz njegove vizure bilo lako dostići uspeh svetskih razmera, iza svega ipak stoji veliki trud, rad i talenat.
U dugometražnoj produkciji debitovao je filmom „Sjećaš li se Doli Bel“ iz 1981. godine, a usledili su „Otac na službenom putu“, „Dom za vešanje“, „Arizona dream“ kada je i počela njegova saradnja sa holivudskim zvezdama.
Godine 1993. bio je prvi put član žirija Kanskog festivala, a šest godina kasnije predsednik žirija na Venecijanskom filmskom festivalu. Pre 19 godina u bioskopima se pojavio najskuplji film srpske produkcije „Život je čudo“ za čije je potrebe snimanja izgrađen Drvengrad.
Po ideji Kusturice treba da predstavlja način života borbe protiv globalizma i kapitalizma. Pod imenom Kusterndorf na predlog književnika Petera Hankea, grad je postao poznat u svetu, kao središte umetnosti, a kasnije je osnovan i istoimeni filmski festival kao i proizvodnja bio proizvoda po kojima je takođe znan.
U pariskoj operi Bastilja 2007. godine prvi put je izvedena pank opera „Vreme Cigana“ Emira Kusturice, a iste godine mu je dodeljen Orden viteza reda umetnosti i književnosti, najviše francuskom priznanje u oblasti kulture.
Karijera ovog reditelja znatno je bogatija od ovih kratkih navoda, ali povezanost sa Francuskom navela ga je da jezik te zemlje nauči tek pošto je duboko zašao u četrdesete godine i to tako da ga danas govori tečno.
(Kurir.rs / TV Ekran)
Bonus video:
Kurir
Dodaj komentar